کامیون، (به فرانسوی: Camion) (به انگلیسی: Truck یا Lorry) یکی از وسایل نقلیه موتوری باری است که بخش بارگیر آن به‌صورت پیوسته به کشنده متصل است. از کامیون بیشتر برای ترابری کالا و مواد سنگین استفاده می‌شود و به‌عنوان خودروی آتش‌نشانی نیز از آن استفاده می‌شود. کامیون‌ها ظرفیت حمل ۶ تن بار یا بیشتر را دارند.
کامیون دارای انواع گوناگونی است. این دسته از خودروهای سنگین عموماً برای رانندگی نیاز به گواهینامه بالای شش تن دارند.
بر اساس محور و وزن:
- کامیونت (خاور): کامیون‌هایی کوچک و کمی بزرگتر از وانت که دارای دومحور و شش چرخ هستند، می‌توان گفت میزان بارگیری آن‌ها از سه تا هشت تن است.
- تک: کامیون‌هایی با دو محور و شش چرخ که معمولاً روی کارت ۱۹ تن هستند به‌طور میانگین ۱۰–۱۲ تن بار مجاز حمل می‌کنند. به گواهینامه پایه یک نیازمند است.
- جفت: کامیون‌هایی با سه محور و معمولاً ده چرخ (نمونه‌های هشت چرخ هم موجود است) جفت‌های کمپرسی معمولاً ۶×۴ هستند ولی باری‌ها اکثراً ۶×۲ بوده و می‌توانند دارای محور سوم بالا رونده باشند، به‌طور معمول روی کارت ۲۸ تن و به‌طور میانگین ۱۵ تن ظرفیت حمل بار مجاز آن‌هاست.
- کشنده/تریلی: که در اصطلاح عمومی به آن هجده چرخ نیز گفته می‌شود
- کمر شکن: کمر شکن هم زیر مجموعه ای از تریلی است با این تفاوت که تریلر آن قویتر و دارای حالتی خاص است که که از ان برای ترابری بارهای سنگین‌تر و ماشین‌آلات راهسازی استفاده می‌شود.
- بوژی کش‌ها جفت یا با تعداد محورهای بالاتر هستند از آن‌ها برای جابجایی محموله‌های فوق سنگین (صد تن یا بیشتر) و ترافیکی مثل ترانس‌های بسیار بزرگ استفاده می‌شود آن‌ها معمولاً تنهایی حرکت نمی‌کنند و حتی الامکان وارد شهرها نمی‌شوند و از بیراهه‌ها و خاکی‌ها عبور می‌کنند. تریلر آن‌ها محورهای زیادی دارد و می‌توانند بیش از صد چرخ داشته باشند اینان قطارهای جاده‌ای هستند… در ایران برای بوژی کش‌ها معمولاً از ماک ار ۶۰۰ و کنورث استفاده می‌شود.
-
بر اساس کاربری :
- کامیون اتاق‌دار: کامیونی که حداکثر ارتفاع دیواره مقاوم اتاق بار آن از کف اتاق ۱٫۵ متر باشد.
- کامیون لبه‌دار: کامیونی که حداکثر ارتفاع دیواره مقاوم اتاق بار آن از کف اتاق ۸۰ سانتیمتر باشد.
- کامیون تیغه‌دار: کامیونی که قسمت بار آن به وسیله تیغه‌ای طولی به دونیمه مساوی تقسیم شده باشد.
- کامیونی کفی: کامیونی که قسمت بار آن دیواره نداشته باشد. این نوع کامیون در بیشتر موارد برای حمل دستگاه‌های راهسازی و خودروهای سنگین استفاده می‌شود.
- کامیون سقف‌دار (مسقف): کامیونی که قسمت بار آن به صورت محفظه سرپوشیده ساخته شده‌است.
- کامیون یخچال‌دار: کامیون سقف داری که قسمت بار آن دارای تجهیزات سردکننده باشد.
- کامیون تانکر (باری مخزنی): کامیونی که قسمت بار آن به صورت مخزن بسته و برای حمل انواع مایعات ساخته شده‌است.
- کامیون بونکر: کامیونی که قسمت بار آن به صورت مخزن بسته و برای حمل انواع جامدات شکل‌پذیر (فله) مانند سیمان که در ساخت بتن کاربرد دارد ساخته شده‌است.
- کامیون مخلوط‌کن (میکسر): کامیونی که قسمت بار آن به صورت مخزن بسته و دارای دستگاه مخلوط کن باشد. این نوع کامیون برای مخلوط و میکس کردن مواد تشکیل دهنده بتن و حمل آن به محل مصرف استفاده می‌شود. این کامیون دارای یک مخزن گردان می‌باشد تا بتن تا رسیدن به مقصد سفت و خشک نشود.
- کامیون کمپرسی: کامیون اتاق داری که تخلیه بار آن به وسیله دستگاه کمپرس انجام می‌شود.
-
- خودروی ون باربری: وسیله نقلیه موتوری باری است که اتاق راننده و اتاق بار به صورت دو محفظه جداگانه و بر روی یک شاسی باشد و مجموع وزن وسیله نقلیه و ظرفیت حمل بار آن از ۳٫۵ تن تا کمتر از ۵ تن است.
- لوری: وسیله نقلیه موتوری باری است که اتاق راننده و اتاق بار به صورت دو محفظه جداگانه و بر روی یک شاسی باشد و مجموع وزن وسیله نقلیه و ظرفیت حمل بار آن از ۵ تن تا کمتر از ۶ تن است.
- کشنده: وسیله نقلیه ایست که یدک یا نیمه یدک را به دنبال خود کشیده و به حرکت درمی‌آورد. از کامیونهای کشنده برای حمل انواع کانتینر، کفی، کانگس و غیره استفاده می‌شود.
بزرگترین تولید کنندگان کامیون :
- بنز (BENZ)
